با توجه به احتمال خطر بالای افرادی که از برنامه درمانی خارج می شوند، سعی می‌شود از طرق گروه درمانی و… بیمار را با برنامه درمانی هماهنگ نمود.
تشخیص اختلال پدوفیلی با مشکلاتی همراه است. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، به‌ندرت داوطلبانه از کسی کمک می‌خواهند. درواقع بیشتر مشاوره‌ها و درمان پس از گرفتار شدن فرد پدوفیل در چنگ قانون و دادگاهی شدن او، شروع می‌شود. برای تشخیص بهتر علائم پدوفیلی، می‌توان به مصاحبه‌ها، نظارت‌ها یا گزارش‌های اینترنتی که به‌واسطه‌ی تحقیقات جنایی در دسترس قرار می‌گیرند، توجه کرد.
قشر سفید مغز افراد پدوفیلی به نسبت کوچکتر از افراد عادی است. البته تحقیقات هورمونی دیگری نیز بر روی این افراد انجام شده است، که به دلیل تایید نشدن آن‌ها در آزمایشات مشابه از ذکر آن‌ها خودداری می‌کنیم.
نقاشی های جنسی از کودک، شاخص قابل‌اعتمادتری برای شناخت فرد پدوفیلی و مزاحمتش برای یک کودک است. این نقاشی ها شاید برای اهداف متفاوتی باشند، از لذت بردن از میل جنسی فردی یا تجارت با دیگر کلکسیونرها تا آماده کردن کودک برای تجاوز جنسی که بخشی از فرایند سو استفاده از کودک است.
آیا فردی که تمایلات پدوفیلی دارد را می توان درمان کرد؟ برای مثال آیا بیمار سایت پدوفیلی پدوفیلی می تواند با درمان هیچ تمایل جنسی نداشته و در نهایت تمایل جنسی متفاوتی را تجربه کند؟
برخی از آن‌ها شامل معلمان، مشاوران، رانندگان کامیون، کارگران کارخانه و … هستند. در واقع، آن‌ها بدون توجه به سن، نژاد، تحصیلات، شغل، طبقه، موقعیت اجتماعی یا درآمد، در هر جایی هستند که بتوان کودکان را یافت.
غربالگری آبل، در شناسایی افرادی که در معرض خطر درگیری با پسران پیش از بلوغ و حین بلوغ هستند، به خوبی با فالومتری مقایسه می شود.
این می تواند شما را از شرکت در رویدادها یا کارهای روزمره باز دارد. شما اغلب احساس اضطراب و گناه دارید.
کودکانی را که نیاز به توجه یا محبت دارند، از دیگران جدا می کنند.
پدوفیلی چیست در صورتیکه از پرستار بچه در منزل استفاده می‌کنید و امکان نظارت مستقیم را ندارید، حتما از دوربین‌های مخفی مدار بسته در منزل استفاده کنید.
این کلکسیون تنها و بهترین شاخص از چیزی است که متجاوز می خواهد انجام دهد اما نه لزوماً کاری که او انجام داده و یا انجام خواهد داد.
به بیان دیگر، بین تجاوز به یک بزرگسال و کودک بر اساس قوانین این کشور تفاوتی در نظر گرفته نشده است.
یکی از عوارض جانبی خوب این هورمون درمانی که یافته شده این است که با این روش از هورمون درمانی میل جنسی بیماران پدوفیلی کاهش می یابد و در نتیجه بیشتر می خواهند در روان درمانی شرکت داشته باشند.
به نظر شما، چگونه باید با فردی که دست به آزار جنسی کودکان می‌زند مقابله نمود؟ آیا مجازات‌های سخت‌تر و خشن‌تر امکان جلوگیری از بروز دوباره چنین اتفاقاتی را در جامعه دارد؟ آیا آموزش‌های کافی برای جلوگیری از قربانی تجاوز جنسی شدن به کودکان داده می‌شود؟ نظرات خود را با تکراتو در میان بگذارید.